Kaptan İyi Kalpli

Oymuş ora!.. Neymiş, nereymiş, tam bilemeden yazıyorum... Öyleymiş orası işte... Çok çocukken; böyle bir gölgeli masa altı, dikiş makinasıyla duvar arası, en ufak odadaki eski halı, artık neresi olursa, oradaymışım ben!.. Oradaydı da tabii, orası bir geminin gizli yeriymiş, ben kaçakmışım, trende evine dönen yorgun minikmişim, orada uyuyakalmalıymışım, kimseye anlatmadığım kahramanlıklar yapmakmış işim... Kedini kutu, sepet sevmesi gibi, gayet miyop, gelişmiş bir kedi... Meğerse başka biriymişim... "Gündüz ruyası" deyip geçelim... Gizlice rom içen bir çakal miço yakaladı diyelim beni, olsun- kaptan iyi kalpli!..


 -Vedat Özdemiroğlu'ndan-

Sevinçliyken yüreğinizin deriliklerine bakın, sizi şimdi sevindirenin, sizi bir zamanlar üzenden başka birşey olmadığını göreceksiniz. Kederli olduğunuz zaman yine yüreğinize bakın, aslında bir zamanlar mutluluk kaynağınız olan için ağladığınızı göreceksiniz.. 


Halil Cibran