30 Haziran 2010 Çarşamba

Akşam beni götüren geminin arkasında, dirseklerim dayalı, on yıl öncesindeki gibi giderek uzaklaşan İstanbul'a bakıyorum. Sonra her şeyin üstüne çekilen büyük bir perde gibi, alacakaranlık çöküyor, ve gece, Boğaz'ın çıkışında, Karadeniz'de iyice sarıyor bizi.
Ve her şey yatışıyor içimdeki, her şey yatışıyor gitgide, her şey uzaklaşıyor, daha da silikleşmiş bir uzaklığa akıyor...
...
İşte böyle, yıllarca peşimi bırakmayan bu korkulu düş, hep engellenen ve hiç sonu gelmeyen bu İstanbul'a geri dönüş düşü - o düş bu kutsal yolculuğu gerçekleştirdiğimden beri bir daha görünmedi bana. Ve Doğu'dan yana yine her şey yatıştı anılarımda, geçip gitmeyi sürdüren yıllarla...
Bu düş kuşkusuz oradaki sevgili küçük hayaletin çağrısıydı, yanıt verdim ve düş yinelenmiyor artık.
-Pierre Loti, "Doğu'daki Hayalet"ten-

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder