5 Kasım 2011 Cumartesi

Münevver Oğan'dan...

... Ne yapsam nafile! Kimse tanımıyor onları. Eski bir kenti, kentin o güzelim sokaklarını da anımsayan yok... Balık istifi biniyorum otobüse. Blues çınlıyor kulaklarımda. Ağlıyorum. Ben burada mı yaşıyorum? Nerede sevincimi, üzüntümü paylaşacak dostlarım? Üşüyorum, üşüyorum... Lütfen beni eski bir kentte indirin. Sokakları tanıdık olsun, Yoğurtçusu ve horoz şekercisi de bulunsun. Unutulumuş bir zamanın fotoğrafında kalmak istiyorum...

1 yorum:

  1. Değerli Arkadaşım,
    Sevincini, üzüntünü paylaşmaya hazır ve yaşadığımız kenti seninle yeniden keşfetmeye aday bir dostun olduğunu -geç de olsa- anımsatmak istedim.Üşüme ne olur!Dostların yanında...

    YanıtlaSil